یکم| همین که برای چهاردهمین سالروز انتشار روزنامه شهرآرا یادداشت مینویسیم بسیار مهم است، مگر یک شهر چند خبر میتواند داشته باشد که سال هاست روزنامه منتشر میشود. به نظر میرسد شهرآرا نشان داد مشهد از سایر شهرها متمایز است، حداقل از این بابت که حتی شهرآرامحله دارد و هنوز آن قدر بی سوژه نشده که دست خبرنگارانش خالی باشد.
چهره ها، موضوع ها، اقدامات، چالشها و از همه مهمتر هویت محلات مشهد به عنوان خرده فرهنگها هنوز از همان پویایی سال اول انتشار برخوردارند. این ویژگی اختصاصی مشهد است که هرروز روزنامه دارد. در دورهای که همه چیز پایتخت زده شده و باید همه رسانهها ملی و در مرکز باشد، شهرآرا سنگر استقامت در برابر الگویی فکری است که اهمیت چندانی برای زیست بوم قائل نیست؛ بنابراین شهرآرا از این منظر فرصت و پاسخ به یک مسئله اساسی در حیات رسانههای محلی است.
دوم| گروه جامعه روزنامه شهرآرا در حوزه مسائل اجتماعی رسانه «مسئله محور» است. شناسایی درست، سفیداندیشی در آسیبهای اجتماعی و فرصت محوری به جای سیاه نمایی و ناامیدی از ویژگیهای نگاه اجتماعی این رسانه به مسئله اجتماعی بوده و هست. متأسفانه بسیاری از رسانهها در آسیبهای اجتماعی «رسانه زده» اند و پیرو فضای رسانهای ایجاد شده صرفا مشاهده گرا هستند.
گروه جامعه روزنامه شهرآرا با پیگیری سوژههایی مانند مردان و زنان بهبودیافته از چنگ اعتیاد بیش از آنکه به آسیب اجتماعی پیرو فضای اجتماعی بپردازد، با گفتگو و بازنمایی زندگی نجات یافتگان نشان داد رسانه بیش از آنکه فقط هشداری و آمارگرا باشد، پیشرو در حل مسئله است و به دنبال مخاطب بیشتر از «برجسته سازی» تاریک خانه سوژه نیست بلکه تفسیرگرا، مسئله محور، مسئولیت گرا و مصلح اجتماعی است.